วิเคราัะห์ SWOT

ส่งออกยางพาราไทย 

ไปยังตลาดใหญ่อย่างประเทศจีน

S(Strengths) จุดเด่นหรือจุดแข็ง

- มีการขนส่งไปจีนได้หลากหลายเส้นทางผ่านจุดผ่านแดนได้หลายเมือง  

- ไทยเป็นผู้ผลิตและผู้ส่งออกยางพารารายใหญ่ของโลกมานานจนมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับ ทำให้การหาตลาดส่งออกทำได้ง่าย

-ปัจจัยหลักที่ส่งผลต่อปริมาณยางพาราทีจีนต้องการนำเข้าจากไทย ได้แก่ ยอดจำหน่ายรถยนต์ในจีน ยอดส่งออกยางรถยนต์ของจีน และราคาส่งออกยางพาราของไทย

-จีนมีแนวโน้มนำเข้ายางพาราเพิ่มขึ้น หลังจากในช่วงครึ่งแรกของปี 2553 พื้นที่เพาะปลูกยางพาราได้รับผลกระทบจากภาวะภัยแล้ง

- เป็นอุตสาหกรรมทีไทยมีความสามารถในการแข่งขันสูง เพราะพึ่งพาวัตถุดิบในประเทศเป็นสำคัญ

-ไทยมีศักยภาพสูงในการผลิตและแปรรูปยางพารา โดยเฉพาะยางแผ่นรมควัน ซึ่งไทยเป็นผู้ผลิตและผู้ส่งออกรายใหญ่ที่สุดของโลกต่อเนื่องมาเป็นเวลาไม่ตํ่ากว่า 20 ปี

 W (Weaknesses) จุดด้อย

- ผลผลิตยางพารากว่าร้อยละ 90 ต้องพึ่งพาตลาดส่งออก จึงอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงของตลาดโลก

-การส่งออกยางพารามีค่าใช้จ่ายในการขนส่งสูง

- โครงสร้างการปลูกยางพาราของไทยส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรรายย่อย ทำให้มีต้นทุนสูงในการรวบรวม

วัตถุดิบทั้งค่าขนส่ง และค่านายหน้า/คนกลางประเทศคู่แข่งใช้นํ้ายางสด หรือยางก้นถ้วย ทำให้กรรมวิธีการผลิตสั้นและมีต้นทุนตํ่ากว่าไทย

- ต้นทุนการผลิตยางแท่งของไทยสูง เนื่องจากไทยใช้ยางแผ่นดิบเป็นวัตถุดิบหลักในการผลิต ขณะที่

 O (Opportunities) โอกาส

-จีนเริ่มหันมานำเข้ายางคอมปาวด์(ยางพาราผสมสารเคมี) เพิ่ม ขึ้นเนื่องจากอัตราภาษีนำเข้าเป็นศูนย์

- ตลาดขนาดใหญ่ประชากรมีกำลังซื้อ
- การคมนาคมขนส่งสะดวก
- มูลค่าการค้าตามแนวชายแดน และการค้าผ่านแดนมีแนวโน้มสูงขึ้น
- มีโครงสร้างพื้นฐานรองรับ
- อยู่ในพื้นที่พัฒนาเขตตะวันตกของจีน

-แนวโน้มการขยายตัวของอุตสาหกรรมยานยนต์ของจีน ส่งผลให้จีนมีความต้องการใช้ยางพาราเพิ่มขึ้น

ซึ่งช่วยทดแทนความต้องการใช้ยางพาราของสหรัฐฯ ญี่ปุ่น และ EU ที่ยังมีความผันผวนตามภาวะเศรษฐกิจ

-โครงสร้างอุตสาหกรรมยางพาราแปรรูปขั้นต้นของไทยเปลี่ยนจากเดิมทีเน้นผลิตเฉพาะยางแผ่นรมควัน

มาเป็นยางแท่งมากขึ้นนับเป็นการขยายโอกาสเพื่อสอดรับกับความต้องการของตลาดโลกทีหันมาใช้

ยางแท่งมากขึ้น

T (Threats) อุปสรรค

-มาตรฐานการตรวจสอบสินค้า และขั้นตอนทางด้านศุลกากร

-รัฐบาลจีนเก็บภาษีศุลกากรในการนำเข้ายางธรรมชาติ ในอัตราร้อยละ 20

ชาวจีนหลายคนมีความเห็นว่า สินค้าจากไทยส่วนใหญ่จะมีราคาแพง และไม่มีเอกลักษณ์โดดเด่นเฉพาะตัวมากพอ